Watervallen, giraffen en terug bij Albert Heijn

Daar ben ik dan, terug in Nijmegen, terug thuis, terug in mijn vertrouwde kamertje! Mijn laatste weken in Uganda waren hele leuke weken waarin ik heel veel heb gezien en gedaan en het Uganda-land heb mogen laten zien aan Matthijs.

We begonnen onze reis samen in Kampala, waar we langs zijn geweest bij mijn stage, we de sloppenwijk bezochten en ik natuurlijk de buurt waarin ik woonde heb laten zien. Onze reis vervolgde zich naar Mabira forest. Een bos tussen Jinja en Kampala in. Daar zouden we een aantal dagen verblijven om te wandelen, vogels en apen te zien en te gaan ziplinen. Het ziplinen was een hele bijzondere ervaring, super mooi om zo tussen de bomen rond te zweven. Het was natuurlijk wel een zipline op zijn Ugandees: een boom van 12 meter hoog waar je aan het begin in mocht klimmen over een soort ladder van verbogen ijzertjes die in de boom waren geslagen; als je dan eenmaal boven in de boom was schommelde de boom wat op en neer van de wind, maar er kon echt niets gebeuren hoor! Aha, oke dan! Vervolgens voelde het ziplinen gelukkig wel veilig aan en was dat vooral heel leuk!

Ons verblijf in Mabira forest was wat minder. Het was een soort betonnen blok wat dan een kamer moest voorstellen. Ook het restaurant stelde erg weinig voor. De eigenaar was verbaasd dat we daar wilden eten, daar was duidelijk niet op gerekend, maar goed, hij kon wel even een spaghetti in elkaar flansen. Hij deed ontzettend zijn best, maar hebben na een nachtje toch maar besloten onze reis voort te zetten naar Jinja.

In Jinja verbleven we een paar dagen, waar we de kerst rondlopend, aapjes kijkend, Indiaas etend (hele goede tip Lindy!) en in de souvernirwinkeltjes van de hoofdstraat rondkijkend spendeerden. Waarna we onze reis naar het oosten verder vervolgden.

Na een flinke autorit kwamen we aan in Sipi. Daar zijn de Sipi Falls te vinden, wat drie grote, hele mooie watervallen zijn. Hier maakten we verschillende wandelingen. De eerste dag liepen we naar een grot, waar we binnen kleine kristalachtige stenen konden vinden. Vervolgens liepen we door naar de koffieplantage waar we zelf onze eigen koffie mochten maken van boon tot koffie. Hoe leuk is dat! Ons kopje koffie smaakte een beetje matig, maar het idee was natuurlijk wel erg leuk!

De volgende dag gingen we naar iedere waterval lopen, wat een behoorlijke wandeling was. Het gebied was natuurlijk erg heuvelachtig waardoor er soms spannende paadjes waren en het lopen erg vermoeiend was. De gids was het daar niet mee eens en liep in een grandioos tempo door en vertelde ons dat hij wel van zonsopgang tot zonsondergang zo over bergen kon lopen, zonder tussendoor te eten (nou hij liever dan wij, banaantje tussendoor is niet verkeerd!). Bij de tweede waterval kregen we de kans onder de waterval te gaan staan. Het was een hele warme dag, dus daar vonden we eigenlijk niks mis mee. Hoewel ik wel moet zeggen dat ik het water van de waterval wel erg koud vond, dus ik vond 5 seconden verfrissing wel genoeg. Uiteindelijk keerden we na een 5 uur durende wandeling terug naar onze lodge (met ook een prachtig uitzicht over een van de watervallen).

De volgende dag keerden we terug naar Kampala, waar we nog een paar dagen bleven voor we op safari gingen. Hier vierden we oud en nieuw met uitzicht over de stad (dat lijkt erg indrukwekkend, maar er waren maar liefst twee hotels die vuurwerk afstaken, verder was er eigenlijk niets te doen). Wel heel gek hoor, kerst en oud en nieuw als het zo warm is!

Na een paar dagen vertrokken we op safari, ons laatste deel van de reis. We gingen naar Murchison Falls. Wat een paar uur rijden is, maar dan heb je ook wat! We hebben ontzettend veel giraffen gezien, zelfs een keer met een babygiraffe erbij. We zagen olifanten (een keer een gezinnetje, wat precies zoals je je dat voorstelt achter elkaar aan liep). We zagen leeuwen (op wel erg grote afstand, maar dat mag de pret niet drukken). We zagen nijlpaarden in de Nijl en krokodillen langs de Nijl. Ook waren er heel veel soorten vogels, gazelles, antilopes, hartebeesten, bavianen en vrolijke wrattenzwijnen. We hebben zo veel gezien! We verbleven weer in een gezellig kamp met rondlopende nijlpaarden en wrattenzwijnen.

Na deze indrukwekkende en heel erg leuke laatste dagen gingen we terug naar Kampala en vanaf daar naar Entebbe en vanaf daar op reis naar Nederland, waar we maandagmiddag aankwamen. Wat was het een bijzonder avontuur wat ik Uganda mocht meemaken! Ik heb zo veel gezien van Uganda, veel geleerd van het werken bij Hands for Hope en ook veel geleerd over hoe ontzettend anders een cultuur eigenlijk wel niet kan zijn. Ik heb het super leuk gehad met Jorieke, Yvonne en Maike in Kampala (mijn lieve en leuke medestudenten). En ik heb aan het einde geweldig kunnen reizen samen met Matthijs. Maaar aan alles komt een eind en wat is het ook weer heerlijk om in Nederland te zijn! Zo fijn de Nederlandse huizen, straten, bomen, Nederlandse kou (wat ook wel een erg groot verschil is, en dus ook wel erg koud), de Nijmeegse omgeving, de eerste keer Albert Heijn (ja wat een feest hoor!). Maar natuurlijk het allerbelangrijkste: alle lieve mensen! Wat een feest als zulke lieve mensen op je staan te wachten op Schiphol! En om zo lief en warm thuis ontvangen te worden! Ik vind het echt heel leuk dat ik jullie nu allemaal weer kan gaan zien! En natuurlijk, heel leuk en super lief dat jullie me allemaal gevolgd hebben via deze blog de afgelopen maanden. Bedankt ook voor alle leuke en lieve reacties! Ik voelde me zo gevolgd in Uganda! Dank jullie wel!

Tot snel allemaal!
Bye mzungu bye!