Safari! - Reisverslag uit Rubirizi, Oeganda van Judith Hacken - WaarBenJij.nu Safari! - Reisverslag uit Rubirizi, Oeganda van Judith Hacken - WaarBenJij.nu

Safari!

Door: Judith

Blijf op de hoogte en volg Judith

20 November 2018 | Oeganda, Rubirizi

Na anderhalve week in bed te hebben gelegen was ik eindelijk weer beter! Wat een feest om weer gewoon naar stage te kunnen! Vol goede moed gingen we weer verder. Zo hebben we vorige week nog een heleboel interviews afgenomen en deze verwerkt. Ook kregen we bezoek van onze docenten uit Nederland, erg leuk om even met ze te kletsen hier in Ugandese context. Uiteraard was er ook weer circus op het programma, waarbij we nu echt al volop aan het oefenen zijn voor het kerstoptreden. De kinderen onthouden het echt ontzettend goed, alleen het tempo in de act is nog een beetje erg traag, maar goed, we hebben nog een paar weken om het tempo wat op te voeren. Tussen de bedrijven door vond ik nog even een momentje om ukelele te gaan spelen met het jongetje uit de special needs class. Dit keer ontstond er een soort muzikaal gesprek tussen ons waarbij we klanken naar elkaar zongen om de beurt. Weer veel contact dus, erg leuk! De ukelele is sowieso een grote aandachtstrekker op stage. Alle kinderen, docenten en andere medewerkers willen hem proberen. Met als gevolg dat mijn ukelele momenteel uitgeleend bij een van de docenten ligt. Hij beloofde me te gaan laten horen wat hij erop had geleerd na afloop, ik ben benieuwd!

En toen was het weekend, en niet zomaar weekend, wij gingen op safari! Op vrijdagochtend vertrokken we om 7.30 uur om een 8 uur lange reis te gaan maken naar Queen Elizabeth National Park. Alleen al rondrijden in Uganda is zo leuk, je kunt zo mooi het landschap zien en als je door de dorpjes komt zie je alle mensen en hun bedrijvigheden. In sommige dorpen komen er hordes mensen aangerend om gegrilde bananen, spiesjes vlees en frisdrank te verkopen. Ze maken nog net niet het autoraam open, maar zijn wel buitensporig enthousiast in het verkopen.

Onderweg maakten we een stop op de evenaar, waar we in de stromende regen de kans kregen naar de watertest te kijken (dit houdt in dat het water aan de ene kant van de evenaar de ene kant op draait als het door een soort grote trechter naar beneden stroomt en aan de andere kant van de evenaar gaat het dan dus de andere kant op, op de evenaar draait het dus niet).Nou weet ik niet of deze test vooral een truc was om ons te plezieren of dat het ook echt zo werkt, maar dat laten we even in het midden. Het was leuk om te zien!

Vervolgens kwamen we langs een meer waar een heleboel zebra’s aan het grazen waren. Dat is weer eens anders dan de Nederlandse koeien. En uiteindelijk bereikten we het National Park. Waar we bij het binnenrijden van het park direct een olifant op de weg aantroffen. Geweldig om opeens een olifant op 1 meter afstand te hebben. Hij liet zich mooi fotograferen, maar besloot na een tijd dat het genoeg was en gromde even flink om ons weg te krijgen, waarop onze ranger/driver besloot er snel vandoor te gaan. Erg prettig.

Daarna kwamen we aan in een lodge waar we zouden gaan verblijven voor twee nachten. Het was echt een safarilodge met allerlei safaritenten, wat grotere hutjes en ook het restaurant in een soort mega safaritent. Een prachtige plek, waar in de avond het kampvuur en de olielampen uit de kast gehaald werden om het nog wat idyllischer te maken. Wat iets minder idyllisch was, maar vooral spannend, was dat er op het terrein ook nijlpaarden of olifanten of ander wild kon rondlopen. Daardoor waren er ook veel bewakers en werd je in de avond door een ‘taxi’ (een man met een zaklamp) naar je tent gebracht. Maar als je in de nacht naar de wc moest kon je gewoon uit de tent komen, zaklampje mee (want daar zouden nijlpaarden van schrikken) en lopen maar, ook als er een nijlpaard al zou staan, geen probleem, je kon gewoon naar buiten. Nou wij hadden al besloten, wij gingen in de nacht absoluut niet naar de wc. Je kunt je dus vast voorstellen dat het wel spannend was om daar te slapen met de nijlpaarden rond je tent. In de tweede nacht hoorden we dus ook opeens een interessant smakgeluid. En jawel er liep een nijlpaard naast ons. Later hoorde ik dat er nog meer hadden gelopen, maar ik had er vredig doorheen geslapen.

Op zaterdagochtend was het tijd om echt op safari te gaan. We vertrokken om 6.30 uur in de ochtend in de safariauto. We hadden een dak wat helemaal omhoog kon, waardoor je in de auto kon staan en mooi alles kon zien. Al snel zagen we de eerste antilopen op de savanne. Bij de eerste vier dachten we nog, wow dat is bijzonder. En dan zie je er opeens 50 lopen, nog bijzonderder! Al snel zagen we ook veel buffels staan en niet lang daarna ook weer olifanten. Echt geweldig om olifanten rond te zien stappen op de savanne.
Vervolgens gingen we naar het Rwenzori gebergte, waar we ons ontbijtje op een prachtig uitzichtpunt mochten nuttigen. Hier zaten minder dieren dus konden we rustig eten. Vervolgens reden we verder en kregen we zelfs de kans op de auto te zitten. Geweldig! Met zo’n uitzicht op een auto zittend in de bergen rondrijden! Na een tijdje kwamen we een hele groep bavianen tegen die snel van de weg gingen toen ze de auto zagen/hoorden aankomen. Gelukkig vluchten ze niet ver weg en konden we ze nog even zien.

We keerden weer terug vanuit de bergen en besloten na de lunch op zoek te gaan naar leeuwen. We hadden namelijk al van een andere ranger gehoord dat ze er zouden moeten zijn, dus dat moesten we zelf ook zien natuurlijk. En jawel! Bij een stukje met bomen en bosjes op de savanne lagen meerdere leeuwen te slapen en te kijken naar hoe daar een auto aan kwam rijden. En zo konden we ook de leeuw op 1 meter afstand van onze bucketlist afstrepen.

Daarna gingen we verder op een bootsafari. Hierbij zagen we vooral een enorme hoeveelheid aan nijlpaarden in het water. Na een tijdje sloeg het weer om en kregen we een gigantisch bui over ons heen waardoor ons boottochtje iets korter was dan gepland. Eind van de middag besloten we nog terug te rijden het park in. Nog een keer kwamen we een groepje leeuwen tegen! We hoopten dat ze nog in actie zouden komen. Maar dat was helaas niet het geval.

Op zondag gingen we terug rijden naar Kampala met een stop bij een regenwoud om de chimpansees te zien. Bij aankomst bij het bos werd als snel duidelijk dat wij een ietwat gebrekkig Beversport gehalte hadden voor dit soort wandelingen. De andere wandelaars waren beter voorbereid en hadden zich duidelijk wel te buit gedaan bij de Bever: met hun wandelschoenen, dunne beige/natuurgroen kleurige afritsbroek, neutraal gekleurd shirt, hoedje, compact wandelrugtasje, met daarin de compacte maar o zo degelijke regenjas. Ook de winkel voor de degelijke camera hadden we even gemist, want waar de andere wandelaars allerlei fijne zoomlensen tevoorschijn haalden, stond ik leuk met mijn iphone. Maar niet getreurd, maakt de wandeling niet minder leuk. Daar ging ik dan dus, met mijn converse all stars schoenen, met gestipte sokken, broek met oranje bloemen, paarse pet en roze regenjas in de hand. Je begrijpt, de clownsafdeling had ik niet overgeslagen. Maar maakte allemaal niks uit, we gingen apen kijken, en er zouden ook slangen zijn en vlinders en allerlei regenwoud wezens.

Na ongeveer 10 minuten kwamen we al bij een chimpansee die lekker zat te eten. Helaas zat hij in een ongeveer 30 meter hoge boom, wat het uitzicht op de aap niet verbeterde. Af en toe konden we hem zien en dat was dan wel weer heel leuk. Na ongeveer een uur bij de chimpansee te hebben staan kijken en te hebben gezien hoe alle zoomlensen in en uit schoven en hoe iedereen met zijn wandelschoenen makkelijk naar andere plekjes om de aap te kunnen zien liep (terwijl ik iedere keer uitgleed met mijn fijne grip all stars), konden we weer verder. Op naar het volgende dier dachten wij. Maar niks was minder waar, terwijl we ons een weg door het regenwoud baanden (want paadjes waren er niet echt), besloot het regenwoud zijn naam waar te maken. Een enorme tropische bui was een feit, waardoor we op gegeven moment als verzopen mutsen lekker door het regenwoud liepen te stampijen. We hadden enorme lol, maar zagen helaas geen dieren meer, want die verstoppen zich allemaal als het regent. Toch weer een hele ervaring op zich, zal maar zeggen.

Na deze ervaring kon onze terugreis naar Kampala verder voortgezet worden. Waarbij we het op zich niet zo erg vonden om in de auto te zitten, na dit regenwoud avontuur. Na een uur of 8 bereikten we ons huis weer, na een wel ontzettend fantastisch weekend!


  • 20 November 2018 - 15:34

    Joosje:

    Goeie foto's en goed verhaal Judith :-)! En dat van dat water is waar (of mijn aardrijkskundeleraar loog....)....

  • 20 November 2018 - 17:27

    Evelien:

    Supermooi Juut! Wat een mooie dieren en leve de gympen, heerlijk! Wie had het ook alweer over wandelschoenen voordat je vertrok?:D jaja ikke!
    Wel een fantastische ervaring zo'n weekend!! Dikke kus!

  • 21 November 2018 - 05:10

    Helma:

    Ha Judith
    Dank je wel dat je ons laat delen in je belevenissen in africa. Geweldig en je beschrijft het ook zo leuk en met al die mooie foto's!! Nu hoef ik zelf niet meer op safari.
    Wat een geweldige tijd heb je daar!! Geniet ervan, maar dat hoef ik tegen jou geloof ik niet te zeggen!!
    Veel liefs uit ons koude landje. Helma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Judith

Voor de komende ongeveer 4 maanden zal ik in Uganda te vinden zijn! Eerst voor een stage van 3 maanden bij Uganda Hands For Hope in Kampala, vervolgens voor een rondreis door Uganda!

Actief sinds 08 Sept. 2018
Verslag gelezen: 283
Totaal aantal bezoekers 7505

Voorgaande reizen:

18 September 2018 - 07 Januari 2019

Uganda

Landen bezocht: