Ik ben er!

Daar ben ik dan, na eindeloze voorbereidingen en een lange reis ben ik in Uganda! Dinsdagochtend vertrok ik vanaf Schiphol, met veel te zware koffers en ook veel te veel spanning over of alles wel goed zou gaan. 24 uur na vertrek van huis kwam ik goed en wel, met de zware koffers en veel minder spanning aan in een hotel in Kampala. We werden vanaf het vliegveld in een klein busje gepropt, met veel mensen (we zijn hier namelijk met 10 Nederlandse studenten) en met veel te veel bagage. Zo reden we, in een naar mijn mening ietwat hoog tempo met soms gevaarlijk dichtbij komend ander verkeer, naar het hotel. Toen we daar aankwamen waren we erg blij en moe, schrokken even van de bewaker in lange jas met capouchon over zijn hoofd en gigantisch geweer, maar gingen vervolgens blij slapen.
De volgende dag gingen we voor het eerst Kampala in. We gingen met heel de groep en kregen instructie over allerlei praktische zaken (heel handig, bijvoorbeeld je telefoon regelen en zo (bij een telefooncompagnie die 'Banana' heet (hoe enig!))). Om dit te regelen maakten we ons eerste ritje op de boda (een soort scooter die wordt gebruikt als een taxi, waarbij je met twee mensen achterop kan zitten). Onderweg zagen we echt van alles! Vrouwen met manden vol bananen op hun hoofd, kleine kraampjes waar ze vaag lekker ruikend voedsel of kleding verkopen, heel veel lopende, rijdende, bewegende mensen (die wederom soms gevaarlijk dichtbij de boda kwamen, of de boda dichtbij de mensen), sloppenwijken en een shoppingmall (lekker contrast). Een erg interessante, leuke rit dus!
Vandaag splitste de groep studenten op in duo's om naar de locatie te gaan waar we gaan wonen, in de buurt van waar we stage gaan lopen. Wij kwamen dus aan in ons luxe huis, met een kamer voor mezelf die vier keer zo groot is als mijn kamer in Nijmegen, met een eigen badkamer, een wasservice, een schoonmaker en bewaker. Voelt wel een beetje gek als je dan even later weer langs de sloppenwijken loopt, echt een groot contrast!
We kregen een rondleiding door de buurt van de manager van het huis. Zo kwamen we op lokale markten terecht, met verse groente, vis (met gratis vliegen erbij), allerlei huishoudelijke producten, kleren, vaag en soms lekker ruikend eten en verkopers die achter hun waar lagen te liggen. Ook zagen we iemand die een gigantisch mes aan het slijpen was met een soort aangepaste fiets die was omgebouwd tot een soort slijpmachine. Een echte Afrikaanse markt dus! Heel leuk om te zien en dus ook de plek waar we onze eerste groente kochten. Onderweg naar de markt kauwden we nog op een stukje suikerbiet op advies van de huismanager (best lekker) en werd er behoorlijk veel naar ons gezwaaid en geroepen (omdat we mezungu (blank) zijn). Heel bijzonder om mee te maken!
Morgen gaan we voor het eerst naar Hands for Hope, het project waar we aan de slag gaan, ik ben heel benieuwd!

Ik heb trouwens een Ugandees telefoonnummer nu en ik weet nu al niet meer wie die nu al heeft of niet. Dus mocht je het leuk vinden me te appen dat kan op +256783967490, vind ik ieder geval heel leuk!