De klamboe bestuderen
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
30 September 2018 | Oeganda, Kampala
Weekend! We hadden allerlei leuke plannen gemaakt en dus gelukkig ook drie dagen weekend om die uit te voeren. Op vrijdag gingen we eerst naar het verblijf van twee andere studenten van de minor die ook in Kampala zitten, om eens even te kijken hoe zij erbij zitten. Omdat ze helemaal aan de andere kant van de stad zitten leverde dit weer een mooi ritje op de boda op. We gingen door het centrum, langs het parlement en langs het grote stadspark. Onderweg was er dus van alles te zien.
Het verkeer is hier zo druk en chaotisch: iedereen toetert, auto’s staan vooral in de file en boda’s spelen doolhofje tussen de auto’s door. Tussen de files lopen dan weer mensen die van alles proberen te verkopen, van hondenriem tot houten beeld tot avocado (of ze staan hard roepend langs de weg te verkondigen dat het Christendom het ware geloof is). Tijdens de rit zag ik ook voor het eerst maraboes hier (dat zijn behoorlijk grote, lelijke (en ik vind enge) vogels). Gelukkig waren ze op grote afstand en zo hoog in de lucht dat ze nog best aardig waren om te zien.
Eenmaal aangekomen op bestemming hebben we de leefomgeving van de andere twee meiden bekeken en kwamen tot de conclusie dat het contrast in luxe wel erg groot is. Ons huis heet Villa Namuwongo en doet zijn naam eer aan. Het huis van de anderen bestaat uit een heel klein kamertje met zijn tweeën met gebrekige douche. Echt respect dat ze daar gewoon drie maanden samen gaan wonen. Ik heb het maar goed getroffen.
Met zijn vieren gingen we verder op de boda. We nemen vaak de Safe boda, wat een bedrijf is met veilige boda’s dus. Deze bestuurders dragen allemaal een oranje hesje en oranje helm. Ook hebben ze voor de bijrijder zo’n zelfde oranje helm. Zo zijn wij dus een erg leuke verschijning in het straatbeeld van Uganda. Vier boda’s die achter elkaar aan rijden, met vier mzungu’s erop, met acht oranje helmen achter elkaar (Oranje boven!).
Zaterdag gingen we met zijn allen op weg naar de Baha’i tempel (Baha’i is een bepaald geloof, maar ik vond het niet helemaal duidelijk wat het nou inhield). Het gebouw was ieder geval heel mooi en lag op een heuvel in de stad, met dus vanaf daar ook mooi uitzicht over Kampala. Het was ook weer een behoorlijk stuk rijden, wat dus een mooie tocht op de boda opleverde.
Normaal kan ik daar erg van genieten, maar helaas merkte ik toen al dat ik me niet helemaal goed voelde. Na het tempelbezoek ben ik dus ook snel terug naar huis gegaan en heb er maar aan toegegeven dat ik een Ugandees griepje te pakken heb. Dus inmiddels ben ik thuis, hang op de bank, eet fruit, lig in bed en bestudeer de klamboe (waarbij ik tot de conclusie kwam dat mijn klamboe met de verkeerde kant achter hangt, want ja een klamboe heeft een voor- en achterkant, ieder geval deze dus, en deze hangt dus met de zijkant aan de achterkant (heeeel belangrijk allemaal)). Wel heel fijn om dan zo’n goed huis te hebben en dat het alleen maar een onschuldig griepje is. Maar goed, Kampala verkennen moet ik dus nog even uitstellen, maar hopelijk niet heel lang!
Het verkeer is hier zo druk en chaotisch: iedereen toetert, auto’s staan vooral in de file en boda’s spelen doolhofje tussen de auto’s door. Tussen de files lopen dan weer mensen die van alles proberen te verkopen, van hondenriem tot houten beeld tot avocado (of ze staan hard roepend langs de weg te verkondigen dat het Christendom het ware geloof is). Tijdens de rit zag ik ook voor het eerst maraboes hier (dat zijn behoorlijk grote, lelijke (en ik vind enge) vogels). Gelukkig waren ze op grote afstand en zo hoog in de lucht dat ze nog best aardig waren om te zien.
Eenmaal aangekomen op bestemming hebben we de leefomgeving van de andere twee meiden bekeken en kwamen tot de conclusie dat het contrast in luxe wel erg groot is. Ons huis heet Villa Namuwongo en doet zijn naam eer aan. Het huis van de anderen bestaat uit een heel klein kamertje met zijn tweeën met gebrekige douche. Echt respect dat ze daar gewoon drie maanden samen gaan wonen. Ik heb het maar goed getroffen.
Met zijn vieren gingen we verder op de boda. We nemen vaak de Safe boda, wat een bedrijf is met veilige boda’s dus. Deze bestuurders dragen allemaal een oranje hesje en oranje helm. Ook hebben ze voor de bijrijder zo’n zelfde oranje helm. Zo zijn wij dus een erg leuke verschijning in het straatbeeld van Uganda. Vier boda’s die achter elkaar aan rijden, met vier mzungu’s erop, met acht oranje helmen achter elkaar (Oranje boven!).
Zaterdag gingen we met zijn allen op weg naar de Baha’i tempel (Baha’i is een bepaald geloof, maar ik vond het niet helemaal duidelijk wat het nou inhield). Het gebouw was ieder geval heel mooi en lag op een heuvel in de stad, met dus vanaf daar ook mooi uitzicht over Kampala. Het was ook weer een behoorlijk stuk rijden, wat dus een mooie tocht op de boda opleverde.
Normaal kan ik daar erg van genieten, maar helaas merkte ik toen al dat ik me niet helemaal goed voelde. Na het tempelbezoek ben ik dus ook snel terug naar huis gegaan en heb er maar aan toegegeven dat ik een Ugandees griepje te pakken heb. Dus inmiddels ben ik thuis, hang op de bank, eet fruit, lig in bed en bestudeer de klamboe (waarbij ik tot de conclusie kwam dat mijn klamboe met de verkeerde kant achter hangt, want ja een klamboe heeft een voor- en achterkant, ieder geval deze dus, en deze hangt dus met de zijkant aan de achterkant (heeeel belangrijk allemaal)). Wel heel fijn om dan zo’n goed huis te hebben en dat het alleen maar een onschuldig griepje is. Maar goed, Kampala verkennen moet ik dus nog even uitstellen, maar hopelijk niet heel lang!
-
30 September 2018 - 12:25
Evelien:
Wat een mooi verslag weer Juut! Ondanks je vervelende griep.
Wel fijn al dat oranje! Echt Hollands gevoel toch?
Beterschap hè, dikke zoen! -
30 September 2018 - 12:54
Marjolein:
Wat een mooie foto's en leuk verhaal! Wel vervelend zo'n griepje. Veel beterschap! -
30 September 2018 - 13:59
Carina :
Ha Judith,
Geweldig, zo'n oranje optocht! Jee, jullie hebben dus echt geluk met het huisje! Laat je collega's vooral niet op bezoek komen!! Die gaan helemaal ellendig weer weg -
30 September 2018 - 15:07
Marit :
Leuk verslagje weer! Veel beterschap! X -
01 Oktober 2018 - 13:36
Helma:
Dag Judith,
Carina stuurde me deze blog van jou toe. Heb me meteen aangemeld!!
Geweldig om te lezen wat je allemaal meemaakt daar.
Je schrijft trouwens erg mooi; je bent in allerlei opzicht begaafd en creatief blijkt!!
Geniet van alle nieuwe ervaringen.
Ik was dit weekend bij Carina, gezellig.
Heb 'n hele fijne tijd daar. Liefs, Helma -
05 Oktober 2018 - 16:31
Marit (Loonen):
Hee Judith!
Wat super leuk om je ervaringen hier een beetje bij te houden. Fijn dat het allemaal goed gaat, jammer van het griepje - beterschap daarvoor!
Liefs,
Marit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
